Το μεγαλύτερο αρχαίο θέατρο ζητεί σύγχρονα κονδύλια

Ύστερα από αναβολές και εγκατάλειψη ετών άρχισε επιτέλους, έστω πιλοτικά, η στερέωση και αναστήλωση του κοίλου του αρχαίου θεάτρου της Μεγαλόπολης. Του μεγαλύτερου θεάτρου του αρχαίου ελληνικού κόσμου, αφού χωρούσε πάνω από 18.000 θεατές όταν χτίστηκε το 370 π.Χ. στην όχθη του ποταμού Ελικώνα κι αποτέλεσε, μαζί με το Θερσίλειο Βουλευτήριο και την αρχαία Αγορά, το σημαντικότατο πνευματικό και πολιτικό κέντρο για τη Μεγαλόπολη και το Κοινό των Αρκάδων.
Οι εργασίες στο κοίλο του θεάτρου ξεκίνησαν πριν από ένα χρόνο, τον Φεβρουάριο 2008, στο πλαίσιο ενός πιλοτικού προγράμματος με φορέα υλοποίησης το Ταμείο Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικών Έργων και προϋπολογισμό 440.000 ευρώ. Μέχρι τώρα αυτά που έχουν γίνει μπορεί να μην είναι θεαματικά (έγινε καθαρισμός του μνημείου και του περιβάλλοντος χώρου από τη βλάστηση, καταγραφή και αποτύπωση των σωζόμενων τμημάτων του θεάτρου και των διάσπαρτων αρχιτεκτονικών μελών και αποκατάσταση μιας κερκίδας του κοίλου), αλλά «αποκτήθηκε πολύτιμη τεχνογνωσία για το έργο συντήρησης, συμπλήρωσης και συγκόλλησης των εδωλίων του θεάτρου, στην παρασκευή και εφαρμογή ειδικών κονιαμάτων για τη στερέωση των μελών και στην ενίσχυση της αντοχής του αργιλώδους υπεδάφους», σύμφωνα με τον επικεφαλής του έργου, διευθυντή Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων, Δημοσθένη Ζιρώ.
Το μνημείο αυτό πάσχει από ένα σωρό προβλήματα, όπως καθιζήσεις, ολισθήσεις των αρχιτεκτονικών μελών του, διατάραξη εδωλίων, ενώ χώματα και άλλα φερτά υλικά έχουν ξανακαλύψει με τα χρόνια τμήματά του ασκώντας πιέσεις στα σωζόμενα κατάλοιπα και στα αναλήμματα του θεάτρου.

Το θέατρο Μεγαλόπολης αποκαλύφθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα από τη Βρετανική Αρχαιολογική Σχολή. Οι ανασκαφές έφεραν στο φως το προσκήνιο, την ορχήστρα, την προεδρία και τις κατώτερες σειρές εδωλίων του κοίλου. Λίγο αργότερα αποκαλύφθηκαν το Θερσίλειο και τα αναλήμματα εκατέρωθεν του θεάτρου. Σήμερα σώζονται μόνον οι πρώτες σειρές των κερκίδων, ενώ στον άμεσα περιβάλλοντα χώρο έχουν εντοπιστεί πολυάριθμα αρχιτεκτονικά μέλη, τα οποία ανήκουν στην αρχική μορφή του μνημείου.

Η ανάγκη στερέωσης του θεάτρου είχε γίνει ορατή από τα τέλη της δεκαετίας του 1980, οπότε η Διεύθυνση Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων εκπόνησε την πρώτη μελέτη στερέωσης των αναλημματικών τοίχων του θεάτρου, κάτι που υλοποιήθηκε ύστερα από μία εικοσαετία (2001). Τώρα, η συνέχιση της επέμβασης που άρχισε πέρυσι πιλοτικά και ολοκληρώθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2008 χρειάζεται πόρους. Κι επειδή τα κονδύλια του ΥΠΠΟ είναι φτωχά, πρέπει να εξασφαλιστούν με την άμεση ένταξη του έργου στο ΕΣΠΑ. Μόνον έτσι θα προχωρήσει η αναστήλωση του ταλαίπωρου αυτού μνημείου χωρίς καθυστερήσεις. Εφόσον εξασφαλιστούν οι πιστώσεις, σε δύο χρόνια μπορεί το έργο να έχει ολοκληρωθεί, σύμφωνα με τον κ. Ζιρώ. *
Της Ν. ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΣΙΑ

Πηγή: "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" 20-02-2009